martes, 13 de mayo de 2008

A pegada de San Pedro

Polo medio dun traballo escolar,decáteme desta lenda, que nunca escoitara!

Pegada de San Pedro.

Cando ou demo tiña fame, baixaba convertido en cobra á praia dá Borna para tomar toda clase de marisco e ou carrexaba para ou monte. Unha vez alí, xantaba enriba dunha laxe atei fartarse e despois dormíase a face-a dixestión. Cadroulle pasar por alí a San Pedro.- e ou mira-a cobra decatouse de que era ou demo mutado e sen pensalo máis, pisouna co cabalo, causándose a morte. E dou a pisada con tanta forza que a ferradura quedou gravada na pedra.


Hai outras versións :

1ª - Ou apóstolo S. Pedro era perseguido e fuxía a cabalo e ou chegar á Borna atopouse sen saída. Collen entón praza e brincou atei acadar a outra beira dá ría. Non salto ou cabalo escorregouse marcando unha impronta dá ferradura que perdura deica hoxe.

2ª - San Pedro tiña por costume largar ou aparello rasteando de terra cara ou mar e, cáseque sempre tiña, lances en branco. Un día aparecéuselle Cristo, e díxolle: -Pedro, así non se longa. Debes facelo do mar para a terra.Pedro non dubidou un segundo, en facer tal como foi aconsellado, e mallou tal cantidade de peixe que quedou abraiado. Non podía arrastar polo cope, tendo que afincar vos pés pra facer forza, e fixo tanta que lle quedou gravado ou pé nunha rocha.(A dez metros dá "Pegada" atopouse outra pena cunha impronta de ferradura. A lenda conta que anque chova endexamais cria musgos nin ligues).

Outra, transforma a "San Pedro" nun guerreiro que fuxía dous inimigos. Para adiantar camiño apoiouse nunha pedra para pegar un chimpo. Ou saltar caeu e deixou gravada a pezuña nunha pedra.

3 comentarios:

Mer dijo...

eu tampouco coñecía esta lenda, está moi ben

neste texto case todos os "ou" que tés deberían ser "o" porque:

o = el (o neno/el niño)
ou = o (tí ou eu/tú o yo)
ó-ao = al (imos ó monte-imos ao monte/vamos al monte)

apertiñas

Lina dijo...

No me entero hija... no es tan fácil de entender el gallego. Por lo menos sé que va de San Pedro.

Saluditos!

P.D. Comentada quedas (jajajaja).

Anónimo dijo...

Non sabia eu estas historias de San Pedor, sempre falaron na escola del pero nunca contaron isto, jajajajaja.

Biquiños.