Manda carallo!

A variedade e riqueza de acepcións que ten noso CARALLO, son case ilimitadas. O mesmo vale para engrandecer que para denigrar; para dicir que é bo como para o contrario; pode expresar cansazo, resignación, riso e unha infinidade de estados de ánimo segundo o contexto da frase en que está insiro.Vexamos uns cantos exemplos:

RESIGNACIÓN: Ai que carallo!

INDIGNACIÓN: Que carallo!

MOFA: Bo, carallo, bo!

DESPLANTE: Vai ou carallo.

INQUISITIVO: Que carallo é?

CONTRARIEDADE: Tócache ou carallo.

CANSAZO: Déixate de caralladas.

OFENSA: Iste carallo é parvo.

TEMPERANZA: Cálmache, carallo!

AMEAZA: Ven, carallo, ven.

NEGACIÓN: Non, carallo, non.

NEGACIÓN ROTUNDA: Nin carallo nin nada.

XURAMENTO: CÁGOME non carallo!

IRA: Cágome non carallo, ¡carallo!

GABANZA: É un home de carallo.

DÚBIDA: OU carallo vintenove.

ESTRAÑEZA: Pero que carallo pasa?

DESOBEDIENCIA, DESPREZO: Pásame por debaixo do carallo.

ANIMOSO: Dalle, carallo, dalle.

CAPRICHOSO: Salíume do carallo.

CUALITATIVO: Non vale un carallo.

VALORATIVO: Róncalle ou carallo.

FATALIDADE: Ten carallo a cousa...!

ESGOTAMENTO: Xa estou ata ou carallo.

PICARDÍA: OU caralliño.

METEOROLOXÍA: Fai un tempo do carallo.

DISTANCIA: Non quinto carallo.

En moitas ocasións emprégase como muletilla conversacional, comodín de frases longas, ou de situacións apuradas:

Entón chegou ou Pepiño, e unha servidora díxolle:-Carallo, Pepiño, que carallo fas aquí?

Algunhas palabras derivadas:

CARALLAZO: Contrariedade, golpe.

CARALLADA: Juerga.

CARALLETE: Interxección.

CARALLEAR: Andar de juerga.

CARALLÁN: Bromista.

CARALLUDO: Denota calidade.

CARALLÓN: Denota calidade ou lonxitude.

ESCARALLADO: Roto, dislocado.

ESCARALLADIÑO: Esgotamento.

ESCARALLACIÓN: Colmo.

ESCARALLAR: Estragar e tamén equivale a morto de riso.

ESCARALLANCIA: Punto de menopausa.